كان مغمض بس شايف
كان برغم القهر .. عارف
إن طلقة .. الشفايف ..
نارها .. أقوى م الحصار
وان مُفتاح النهار ..
يوم .. ها يبقى فى قبضته
وان ميت مليون جريح ..
متسندين .. على خطوته
وان بطش الظلم .. زايف
كان مغمض بس شايف
*
شايف العلم اللى باهِت
شايف السِكة اللى تاهت
لمَا نار الغدر قادت .. فى الحديد
و الضحايا أتفحّموا .. فى قطر الصعيد
شاف شباب يائس .. ومُستقبل بعيد
شاف ميزان العدل .. متمرد عنيد
شاف شروخ .. و القلب نازف
كان مغمض .. بس شايف
*
كان بيسأل .. بس عارف
إن رب الكون .. بيسمع شكوته
و انه بعد النار .. هيلقى جنته
بس كانت بلوته ..
فى العقول اللى استكانت
و اللى غابت .. عن حاضرها
و هو واقف
كان مغمض بس شايف
*
شايف الفقر اللعين
و الألوف .. مُستعبدين
ألف و اكتر .. فى الدويقة ..
مدفونين
البشر .. ويّا الرُكام
و الأنين .. تحت الحجارة
و الحضارة ..
الحضارة اللى تاريخها ..
كام .. و كام
فجأة غِرقت فى الظلام
ويّا .. عبارة السلام
اللى ماتوا عليها ..
ماتوا .. غرقانين
واللى عاشوا ..
عاشوا لكن .. مقتولين
لما خرجوا المسؤلين
زى شعرة من العجين
و الأخدوا الحُكم .. كانوا ..
هربانين
شاف دموع وطنه الحزين
يومها حس بإنه .. خايف
مش كفايه ..
يكون .. مغمض بس شايف
*
قال خلاص آن الأوان
حط عُمره فى كفه
و أتلقى الأدآن ..
قال : معادنا ..
فى الميدان